کد مطلب:30538 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا كسي كه گناه مرتكب شده و توبه كند، جايگاهش در آخرت با كسي كه گناهي مرتكب نشده، متفاوت است؟

خداوند در مقام مقايسه تبهكاران و آنان كه مسلمان و تسليم فرمان خدايند، وجدان انسان را به قضاوت ميطلبد و ميفرمايد: آيا مؤمنان را همچون مجرمان قرار دهيم؟ شما را چه ميشود؟ (عقل شما چه ميگويد؟ چگونه داوري ميكنيد؟.(1)

اگر تيرگي و ظلمت گناه از يك سو، و وسوسه خناسان پيدا و پنهان از سويي ديگر، بگذارند كه انسان موفق به توبه شود و بر فرض توفيق، بتواند به همه شرايط قبولي توبه كامل، و كمال توبه عمل نمايد، با تفضل حق گناهان بخشيده ميشود و اجازه ورود به جنت سعادتمندان و دخول در بهشت داده ميشود. اما بهشت اعمال جسماني كجا و بهشت اعمال روحاني و نوراني كجا! بهشت اصحاب الميمنة(2) كجا و رضوان الله والسابقون السابقون(3) كجا! آنان كه در خلوص و خضوع و خشوع، و اطاعت فرمان حق تعالي پيشگام بودهاند، قرآن آنان را به اولئك المقربون (4) توصيف نموده است. يعني پيشگامان در ايمان و اعمال خير و صفات و اخلاق انساني، مقربان درگاه خداوندند. پس چگونه ميتوان اصحاب الميمنه يعني سعادتمندان خوشبختي را كه با تفضل الهي نامه اعمالشان در دست راست آنان قرار ميگيرد) با مقربان بارگاه ربوبي كه به رضوان الله الاكبر راه يافتهاند مقايسه كنند؟

امام خميني ميفرمايند: به يك نكته مهمه بايد توجه داشت و آن اين است كه شخص تائب پس از توبه نيز، آن صفاي باطني روحاني و نور خالص فطري برايش باقي نميماند چنانچه صفحه كاغذي را اگر سياه كنند و باز بخواهند جلا دهند، البته به حالت جلاي اولي برنميگردد، يا ظرف شكسته را اگر اصلاح كنند، باز به حالت اولي مشكل است عود كند. سپس ميفرمايد: خيلي فرق است ميان دوستي كه در تمام مدت عمر با صفا و خلوص با انسان رفتار كند، با دوستي كه خيانت كند و پس از آن عذر تقصير طلب نمايد.(5) خداوندا، توبه نصوح و انابه خلّصين را نصيب ما بفرما!

پينوشتها:

1 - قلم (68) آيه 36.

2 - واقعه (56) آيه 8.

3 - همان، آيه 10.

4 - همان، آيه 11.

5 - چهل حديث، ص 274.